Een woordje over mij
Reeds in mijn jeugd was ik de amateurfotograaf van dienst op feestjes en familiebijeenkomsten, die passie is in de loop der jaren wat afgezwakt door andere hobby’s maar regelmatig komt de (model)fotografie terug aan de oppervlakte.
De geboorte van onze dochter in 1980 was het sein om een reflexcamera aan te schaffen en naast de familiekiekjes werden ook modellen geportretteerd. Een donkere kamer was een logisch gevolg om wat meer vrijheid en creativiteit toe te laten. Eerst, vooral zwart-wit maar daarna werd er ook een kleurenvergroter in huis gehaald. Op 25 jaar resulteerde dit in talrijke (nachtelijke) uren in de donkere kamer, een 30 tal modellen, duizenden foto’s en 2 tentoonstellingen in de bibliotheek van Brussel.
Het digitale tijdperk startte in 2005 alsook de aansluiting bij Fotoclub De Korrel. Dit zorgde voor een bredere kijk op de fotografie en we gingen, naast de modellen, ook op zoek naar andere onderwerpen. Als basisprincipe hanteer ik nog steeds het Wysiwyg principe (What you see is what you get of in het Nederlands: wat je ziet is wat je krijgt). Niet te veel Photoshop dus.
De geboorte van onze dochter in 1980 was het sein om een reflexcamera aan te schaffen en naast de familiekiekjes werden ook modellen geportretteerd. Een donkere kamer was een logisch gevolg om wat meer vrijheid en creativiteit toe te laten. Eerst, vooral zwart-wit maar daarna werd er ook een kleurenvergroter in huis gehaald. Op 25 jaar resulteerde dit in talrijke (nachtelijke) uren in de donkere kamer, een 30 tal modellen, duizenden foto’s en 2 tentoonstellingen in de bibliotheek van Brussel.
Het digitale tijdperk startte in 2005 alsook de aansluiting bij Fotoclub De Korrel. Dit zorgde voor een bredere kijk op de fotografie en we gingen, naast de modellen, ook op zoek naar andere onderwerpen. Als basisprincipe hanteer ik nog steeds het Wysiwyg principe (What you see is what you get of in het Nederlands: wat je ziet is wat je krijgt). Niet te veel Photoshop dus.
